20 listopada obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka
- Każde dziecko ma prawo do Prawo do życia i rozwoju:
- Każde dziecko ma prawo do życia i wszechstronnego rozwoju, a jego najlepszy interes powinien być nadrzędną zasadą we wszystkich działaniach dotyczących dzieci.
- Prawo do tożsamości: Obejmuje prawo do posiadania imienia, obywatelstwa i utrzymywania więzi rodzinnych.
- Prawo do ochrony: Dziecko ma prawo do ochrony przed przemocą (fizyczną i psychiczną), okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.
- Prawo do wolności: Dziecko ma prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania, a także do wyrażania własnych poglądów, które powinny być brane pod uwagę w sprawach, które go dotyczą, stosownie do jego wieku i dojrzałości.
- Prawo do opieki i rodziny: Dziecko ma prawo do wychowywania w rodzinie i utrzymywania stałego kontaktu z obojgiem rodziców (jeśli nie jest to sprzeczne z jego interesami).
- Prawo do edukacji: Dziecko ma prawo do bezpłatnej i obowiązkowej nauki (w zakresie szkoły podstawowej), z zapewnieniem równych szans.
- Prawo do wypoczynku: Dziecko ma prawo do zabawy, czasu wolnego i uczestniczenia w zajęciach rekreacyjnych i kulturalnych.
Współczesne dzieci i młodzież każdego dnia muszą mierzyć się z wieloma wyzwaniami, które mają wpływ na ich rozwój emocjonalny i społeczny. Samoakceptacja i poczucie własnej wartości, tolerancja i empatia, przeciwdziałanie cyberprzemocy oraz komunikacja w różnorodności to tematy szczególnie ważne w dzisiejszym świecie – w czasach dynamicznych zmian, presji społecznej i nieustannej obecności mediów cyfrowych.
Powszechność depresji wśród dzieci i młodzieży Depresja jest także jednym z najczęstszych zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży: szacuje się, że prawie co dziesiąty nastolatek na świecie zachoruje na tę chorobę. W Polsce objawy depresyjne zgłasza przynajmniej co czwarty, a może nawet co drugi nastolatek – duża rozbieżność w danych związana jest ze stosowanymi w badaniach kryteriach, ale nawet przyjmując niższe wartości można wyraźnie podkreślić, iż do ukończenia 18 roku życia przynajmniej 20% młodych osób będzie miało już za sobą epizod depresyjny. Rozpowszechnienie zaburzeń depresyjnych, w tym dużej depresji, częściej dotyczy adolescentów (ok. 15%) niż dzieci, które nie wkroczyły w wiek dorastania (ok. 5%), przy czym w ostatnich latach zachorowalność dzieci i młodzieży na depresję wzrasta, a wiek pojawienia się pierwszego epizodu depresyjnego obniża się. Przed okresem adolescencji depresja występuje w równych proporcjach u obydwu płci, natomiast u młodzieży wskaźnik zachorowalności jest wyższy u dziewcząt niż chłopców. Młodzi ludzie są szczególnie narażeni na zagrożenie życia wpisane w cięższe formy depresji. Samobójstwa, których większość związana jest z depresją, stanowią drugą w kolejności przyczynę wszystkich zgonów wśród młodzieży.
Depresja: sygnały ostrzegawcze
• Ciągłe problemy z nastrojem
• Uporczywe zmęczenie
• Niezdolność do przeżywania radości i przyjemności
• Bóle i dolegliwości somatyczne
• Problemy z nauką i zaniedbywanie obowiązków
• Trudności ze snem i odżywianiem
Jeśli dorośli chcą służyć wsparciem dzieciom i młodzieży chorującym na depresję, w pierwszym kroku powinni uznać rzeczywistą powszechność tego zaburzenia. W codziennych rozmowach często słyszy się, że dzieci czy nastolatkowie „przesadzają”, „cackają się ze sobą” czy „po prostu mają gorszy dzień”. Owszem, nie każdy zły nastrój jest depresją – ale ignorowanie utrzymujących się objawów depresji należy do najczęstszych powodów nasilenia się czy utrwalenia takich kłopotów. Nie ignorowalibyśmy u dziecka uporczywego, utrzymującego się kaszlu, tłumacząc, że „to tylko kaszel” i dziecko „przesadza”, zatem nie ignorujmy także sygnałów wskazujących na depresję.
Treść Zakładki
Treść Zakładki
Drodzy rodzice i opiekunowie, pamiętajcie !
- Mając na uwadze dobro Państwa dzieci i pracowników, dyrektor Poradni uprzejmie prosi o nieprzyprowadzanie do poradni przeziębionego, chorego dziecka na badania psychologiczne, pedagogiczne i logopedyczne oraz zajęcia terapeutyczne.
- W przypadku choroby dziecka i konieczności odwołania wizyty u specjalisty lub zgłoszenia nieobecności dziecka na zajęciach terapeutycznych prosimy o niezwłoczny telefoniczny kontakt z sekretariatem Poradni.
- Zgłoszenie nieobecności umożliwi przesunięcie terminu na w miarę możliwości jak najwcześniejszy wolny termin oraz umożliwienie wizyty u specjalisty osobom oczekującym.
- W trosce o bezpieczeństwo i zdrowie specjaliści mogą odmówić przyjęcia na diagnozę lub terapię osoby z objawami chorobowymi: katar, kaszel, podwyższona temperatura, itp.
Z ŻYCIA PORADNI-PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ W MRĄGOWIE
ARCHIUM PORADNI
Coraz więcej nastolatków korzysta z pomocy psychologa, psychoterapeuty, psychiatry. Mimo rosnącej świadomości w temacie zdrowia psychicznego, nadal zdarza się, że młodzież ukrywa swoje problemy i nie uczestniczy w terapii. W obawie przed wyśmianiem, odrzuceniem nastolatki starają się unikać rozmowy na temat własnego samopoczucia, funkcjonują w grupie pozornie dobrze. Natomiast wysiłek, który wkładają w ukrywanie kłopotów sprawia, że czują się coraz gorzej. Akceptacja i wsparcie grupy rówieśniczej to dla adolescentów podstawowy filar życia emocjonalnego. Dlatego tak ważna jest psychoedukacja grup nastoletnich, praca na rzecz wzmocnienia ich więzi, podniesienia poziomu wzajemnej tolerancji. Dlatego tak ważne są te zajęcia rozwijające umiejętności grupowego wsparcia emocjonalnego. Ku tej potrzebie na przeciw wyszła Anna Sienkiewicz, które jest pedagogiem w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Warsztatami zostały objęte wszystkie szkoły z powiatu Mrągowskiego. Warsztaty są przeznaczone dla uczniów klas 6, 7 i 8 oraz dla uczniów szkół ponadpodstawowych.
W dniu 03.12.2024 roku o godzinie 10.00 w budynku Bursy Międzyszkolnej w Mrągowie odbyła się konferencja zorganizowana przez dyrektora i pracowników Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Mrągowie dla dyrektorów, pedagogów szkolnych z powiatu mrągowskiego. Tematem konferencji było: Opiniowanie i orzekanie specjalnych form kształcenia i pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
W dniu 15.05.2025 roku odbyło się spotkanie informacyjne w ramach grupowej informacji zawodowej poprowadzone przezdoradcę zawodowego Powiatowego Urzędu Pracy w Mrągowie p. Aleksandrę Spirydon we współpracy z p. dyrektor Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Mrągowie Anną Bogdanowicz pt. „RODZICU! WARTO WIEDZIEĆ”! Celem spotkania realizowanego w ramach grupowej informacji zawodowej było przedstawienie oferty pomocy dla dzieci i młodzieży z jakiej może skorzystać rodzic / opiekun prawny. Pani dyrektor opowiedziała o funkcjonowaniu poradni psychologiczno – pedagogicznej, rodzajach pism wydawanych przez poradnię, trendach w obecnej diagnozie oraz przebiegu badań pedagogiczno-psychologicznych. Czym dokładnie zajmuje się placówka w Mrągowie oraz kiedy warto się do niej udać i jakie działania podjąć, aby dziecko zostało przebadane?
Spotkanie informacyjne pt. „Rodzicu! Warto wiedzieć” W dniu 13 czerwca 2024 r. odbyło się spotkanie informacyjne w ramach grupowej informacji zawodowej, zorganizowane przez doradców zawodowych Powiatowego Urzędu Pracy w Mrągowie we współpracy z Poradnią Psychologiczno–Pedagogiczną w Mrągowie.
Spotkanie odbyło się pod hasłem „Rodzicu! Warto wiedzieć”.W wydarzeniu uczestniczyły: pani Anna Bogdanowicz – dyrektor Poradni Psychologiczno–Pedagogicznej w Mrągowie oraz pani Małgorzata Cichowska – pedagog pracująca w tej placówce. Celem spotkania było przedstawienie rodzicom i opiekunom prawnym oferty wsparcia dla dzieci i młodzieży, jaką mogą uzyskać w poradni oraz omówienie gier i zabaw wspomagających rozwój małego dziecka.
Poruszono m.in. zagadnienia dotyczące znaczenia stymulacji zmysłów w rozwoju dziecka, sposobów wspierania motoryki, koncentracji i mowy poprzez zabawę, a także praktycznych przykładów ćwiczeń rozwijających spostrzegawczość, pamięć i koordynację. Uczestnicy spotkania mieli możliwość aktywnie wziąć udział w proponowanych grach i zabawach, poznając różnorodne pomysły na wspólne, twórcze spędzanie czasu z dziećmi w domu. Na zakończenie prowadzący podziękowali przedstawicielkom Poradni Psychologiczno–Pedagogicznej w Mrągowie za przekazanie cennych informacji i inspirujących pomysłów do pracy z dziećmi oraz wszystkim uczestnikom za aktywny udział w spotkaniu. Spotkanie pokazało, że istnieje wiele sposobów na wspieranie rozwoju dziecka poprzez zabawę – ograniczeniem jest jedynie kreatywność, zaangażowanie i czas poświęcony przez rodzica.
Telefony zaufania oraz infolinia wsparcia dzieci i młodzieży oraz dorosłych, którzy potrzebują pomocy
Dzieci i młodzież w kryzysie psychicznym, które mają problemy w domu, w szkole, w tym w relacjach rówieśniczych, przy zapewnieniu anonimowości i pełnej dyskrecji, mogą skontaktować się ze specjalistami i otrzymać fachowe wsparcie w najtrudniejszych sytuacjach. W ramach działań telefonów/infolinii specjaliści świadczą również wsparcie osobom dorosłym, opiekunom i nauczycielom, którzy mają problemy z dorastającymi dziećmi. Załączone telefony gwarantują szybki dostęp do informacji i wsparcia, jak również podejmowanie interwencji w sprawach ważnych z punktu widzenia zdrowia psychicznego i bezpieczeństwa dzieci oraz młodzieży
zajęcia w poradni
- (TUS), określany również jako metoda Goldsteina, jest oddziaływaniem terapeutycznym ukierunkowanym na poprawę funkcjonowania społecznego dzieci i nastolatków. Trening Umiejętności Społecznych przyjmuje formę regularnych zajęć grupowych, podczas których za pomocą różnorodnych form oddziaływania: ćwiczeń, rozmów, dyskusji, instrukcji, scenek rozwijane są umiejętności potrzebne do satysfakcjonującego funkcjonowania w społeczeństwie. Zajęcia odbywają się w kilkuosobowych grupach o stałym składzie, miejscu i czasie, co zapewnia poczucie przewidywalności i bezpieczeństwa. Proces terapeutyczny w obrębie jednej grupy trwa od kilku do kilkunastu miesięcy.
- Dla kogo przeznaczone są zajęcia Treningu Umiejętności Społecznych? Twórcy metody adresują zaproponowane przez siebie oddziaływania do dzieci w wieku 4-17 lat, borykających się z różnymi trudnościami w funkcjonowaniu społecznym: trudnościami w nawiązywaniu relacji, nieśmiałością, lękiem społecznym, zachowaniami impulsywnymi lub agresywnymi, gwałtownymi i nieadekwatnymi reakcjami na sytuacje społeczne, trudnościami w samoregulacji,
- trudnościami w adaptowaniu się do zmiennych sytuacji społecznych,
- trudnościami w dostosowaniu się do obowiązujących zasad, ich rozumieniu i respektowaniu,
- trudnościami w obronie własnych granic oraz szanowaniu granic innych ludzi.
- Rozpoczęcie zajęć grupowych poprzedzone jest indywidualną konsultacją, w czasie której terapeuta upewnia się, czy Trening Umiejętności Społecznych jest najlepszą formą pomocy dla konkretnego dziecka. W trakcie zajęć prowadzonych metodą TUS dzieci w bezpiecznych, zaaranżowanych sytuacjach uczą się, jak nawiązywać relacje, prosić o pomoc i jej udzielać, współpracować, wyrażać swoje potrzeby i dostrzegać potrzeby innych osób. Z tego powodu młodzi ludzie doświadczający niepowodzeń w radzeniu sobie w wyżej wymienionych obszarach, mogą odnieść z programu wymierne korzyści.
„Ręce to jedno z najcenniejszych narzędzi poznania, a co za tym idzie, nabywania nowych umiejętności, czyli rozwoju”. Ważną rolę odgrywają w rozwoju psychomotorycznym dziecka od pierwszych miesięcy życia. Ręce dostarczają nam wrażeń dotykowych, które pomagają nam rozróżnić wielkość, kształt, strukturę materiałów oraz umiejętność ich rozróżniania. Za pomocą rąk codziennie wykonujemy wiele wyspecjalizowanych zadań: m.in. takie jak czynności samoobsługowe, które wymagają ruchów precyzyjnych. Ręce pozwalają nam również wyrazić nasze emocje, ale co najważniejsze umożliwiają nam samodzielne funkcjonowanie. Zdarzają się jednak problemy, że dłonie nie są wystarczająco sprawne, wtedy pomocna może być terapia ręki.Głównym celem prowadzenia zajęć z zakresu terapii ręki jest usprawnianie motoryki małej poprzez zaangażowanie całej kończyny górnej, a więc barku, ramienia, łokcia, przedramienia, nadgarstka, dłoni i palców w wykonywanie różnorodnych zadań poprawiających jej funkcjonowanie, doskonalenie ruchów precyzyjnych oraz rozwiniecie zdolności grafomotorycznych ważnych w procesie edukacyjnym. Należy jednak pamiętać, że nasz organizm jest złożony i często bywa tak, że nieprawidłowy chwyt jest tylko objawem, a przyczyna jest zlokalizowana zupełnie gdzie indziej w ciele np. :
niewłaściwa stabilizacja centralna,
nieprawidłowa integracja bodźców sensorycznych,
niezintegrowane odruchy dynamiczne i posturalne,
zaburzenia somatognozji (świadomości własnego ciała).
Terapia ręki to ćwiczenia gimnastyczne całego ciała prowadzące do stabilizacji centralnej i swobodnej pracy kończyn. Zajęcia są prowadzone indywidualnie z dzieckiem. Terapeuta ręki przeprowadzi diagnozę i zaproponuje odpowiedni program terapeutyczny dostosowany do indywidualnych potrzeb dziecka. Terapia skierowana jest przede wszystkim do dzieci w wieku 3-8 lat, które wykazują:
nieprawidłową postawę ciała podczas wykonywania prac przy stoliku,
wyraźnie obniżone lub podwyższone napięcie mięśni obręczy kończyny górnej i obręczy barkowej,
problemy z wykonywaniem codziennych czynności (zapinanie guzików, picie z kubka, zakładanie, zdejmowanie ubrań),
niechęć do podejmowania czynności wymagających precyzyjnych ruchów dłoni czy palców jak: rysowanie, pisanie malowanie, lepienie, układanie drobnych przedmiotów, nawlekanie,
zbyt wolno lub za szybkie i bardzo niedbałe wykonywanie czynności wymagające dużej precyzji,
trudności z planowaniem ruchu,
problem z koordynacją obu rąk podczas manipulacji,
zaburzenia koordynacji wzrokowo- ruchowej,
niechęć do dotykania nowych i różnorodnych faktur,
zbyt mocny, lub zbyt lekki chwyt narzędzia pisarskiego.
W poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Mrągowie terapię prowadzą certyfikowani terapeuci: mgr Anna Sienkiewicz, mgr Anna Bogdanowicz, mgr Małgorzata Cichowska
ważne informacje dla rodziców
Ważny komunikat! Rodzice uczniów klas ósmych szkoły podstawowe. Przypominamy, że uczniowie klas ósmych, którzy nie ukończą w tym roku kalendarzowym 15 lat (dzieci urodzone w 2010 r.), a planują dalszą naukę w Szkole Branżowej I stopnia muszą posiadać opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej. Na podstawie wyników diagnoz przeprowadzonych w poradni, ocenia się czy istnieją przeciwwskazania do zatrudnienia ucznia, jako pracownika młodocianego. Brak opinii skutkuje odmową przyjęcia ucznia na praktyki zawodowe u pracodawcy i tym samym brakiem realizacji procesu edukacyjnego. Wymagane dokumenty potrzebne do przeprowadzenia w naszej Poradni diagnozy i wydania opinii w sprawie udzielenia zezwolenia na zatrudnienie młodocianego to:
- Informacja szkoły o uczniu
- Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia ucznia, który nie ukończył 15 lat i zamierza podjąć praktyczną naukę zawodu w szkole branżowej I stopnia
- Wczesne wspomaganie rozwoju to kompleksowe, wyspecjalizowane działania mające na celu usprawnianie rozwoju psychoruchowego i społecznego dziecka od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole oraz wsparcie i pomoc jego Rodzinie. Zakres oddziaływań jest różny w zależności od zdiagnozowanych deficytów rozwojowych.
- Wczesne wspomaganie rozwoju krok, po kroku:
- Zajęciami wczesnego wspomagania rozwoju są objęte dzieci ze zdiagnozowaną niepełnosprawnością. Według prawa oświatowego dziecko niepełnosprawne to dziecko posiadające następującą diagnozę:
- dziecko niesłyszące lub słabosłyszące,
- dziecko niewidome lub słabowidzące,
- z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
- z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym,
- autyzmem, w tym Zespołem Aspergera.
- Jeżeli Rodzic jest zaniepokojony rozwojem swojego dziecka może zgłosić się do poradni w celu dokonania diagnozy specjalistycznej. Istotne jest także udanie się do lekarza specjalisty. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej oraz zaświadczenia lekarskiego poradnia na wniosek Rodzica lub Opiekuna prawnego wydaje opinię o potrzebę wczesnego wspomagania rozwoju. Rodzic udaje się z w/w dokumentem do placówki realizującej zajęcia w ramach WWR.
- Organizacja zajęć wczesnego wspomagania rozwoju dziecka odbywa się zgodnie z zapisami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 sierpnia 2017 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci (DZ.U. z 2017 r., poz. 1635) Specjaliści w oparciu o przedłożoną opinię odnośnie wczesnego wspomagania rozwoju ustalają harmonogram pracy z dzieckiem w celu wyrównania deficytów i harmonizowania
Budowanie i wzmacnianie poczucia własnej wartości u dziecka to proces, który wymaga cierpliwości i zaangażowania. Poświęcaj czas swojemu dziecku: rozmawiaj z nim, baw się, czytaj mu bajki, czy po prostu okazuj zainteresowanie i swoją miłość. Kiedy jesteś blisko, pokazujesz dziecku, że akceptujesz je takim, jakie jest i że nie musi być perfekcyjne i we wszystkim najlepsze, by było wyjątkowe. Pamiętajcie, że bycie sobą jest ważniejsze od bycia doskonałym.
Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 r.ż.
1. W jakiej sytuacji odracza się spełnianie obowiązku szkolnego?
Odroczenie spełniania obowiązku szkolnego wskazane jest w sytuacji, kiedy dziecko nie osiągnęło tzw. gotowości szkolnej.
2. Gotowość szkolna to osiągnięcie przez dziecko odpowiedniego poziomu rozwoju, który pozwala na sprostanie wymaganiom ze strony szkoły, przystosowanie się do nowych warunków, osiąganie sukcesów edukacyjnych i nawiązywanie poprawnych relacji z rówieśnikami. Istotne są cztery sfery rozwoju:
– sfera umysłowa – zdolności w zakresie spostrzegania, zapamiętywania, rozumowania, wypowiadania się;
– sfera społeczna – umiejętność nawiązywania kontaktów z rówieśnikami i dorosłymi, podporządkowywania się regułom, zasadom, poczucie odpowiedzialności za swoje działania, samodzielność;
– sfera emocjonalna – umiejętność wyrażania i kontrolowania emocji, motywacja do pracy, odporność na stres i niepowodzenia, zdolność skupiania uwagi;
– sfera fizyczna – funkcjonowanie narządów zmysłu, sprawność ruchowa, sprawność manualna, odporność na zmęczenie i choroby, a także sprawność samoobsługowa.
W przypadku, gdy rozwój w poszczególnych sferach jest niższy, warto powtórzyć „zerówkę”. Dzięki temu zwiększamy szanse dziecka na: osiąganie sukcesów edukacyjnych na miarę jego możliwości, nawiązywanie prawidłowych relacji z rówieśnikami, odpowiednie reagowanie na stres i ewentualne niepowodzenia itd.
3. Na jaki czas można odroczyć rozpoczęcie spełniania obowiązku szkolnego?
Każdemu dziecku można odroczyć rozpoczęcie spełniania obowiązku szkolnego o jeden rok szkolny. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku dzieci niepełnosprawnych (posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane przez zespoły orzekające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych) – wówczas, jeśli jest to uzasadnione potrzebami dziecka, spełnianie obowiązku szkolnego odroczyć można do 9. roku życia.
4. W jaki sposób dokonać odroczenia rozpoczęcia spełniania obowiązku szkolnego?
Rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego odracza dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka. Dokonuje tego na wniosek rodziców.
Rodzice do wniosku muszą dołączyć opinię wydaną przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną, z której wynika potrzeba odroczenia spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego w danym roku szkolnym.
Do wniosku o odroczenie obowiązku szkolnego dziecku z niepełnosprawnością należy dołączyć – poza opinią z publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej – orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Ważne: opinia musi zostać wydana przez publiczną poradnię psychologiczną albo niepubliczną poradnię psychologiczną, założoną zgodnie z art. 168 oraz zatrudniającą pracowników posiadających kwalifikacje określone dla pracowników publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych (art. 38 ust. 4 ustawy Prawo oświatowe).
5.Kiedy złożyć wniosek?
Wniosek dotyczący odroczenia składa się w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat – nie później niż do dnia 31 sierpnia. Odroczenie dotyczy roku szkolnego, w którym dziecko ma rozpocząć spełnianie obowiązku szkolnego. W przypadku dziecka z niepełnosprawnością wniosek można złożyć ponownie w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 8 lat – nie później niż do 31 sierpnia.
6.Kolejność działań rodzica:
Poradnia psychologiczno-pedagogiczna:
– złożenie wniosku o przeprowadzenie badań diagnostycznych. Wniosek powinien zawierać uzasadnienie;
– dołączenie do wniosku posiadanej dokumentacji uzasadniającej wniosek, w szczególności wyniki obserwacji i badań psychologicznych, pedagogicznych, logopedycznych i lekarskich, a także opinię nauczyciela i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu lub szkole (dokumentacja ta stanowi istotny element w trakcie konstruowania trafnej diagnozy);
Ważne: W celu uzyskania informacji o problemach dydaktycznych i wychowawczych dziecka poradnia może zwrócić się do dyrektora odpowiednio przedszkola, szkoły, placówki, do której dziecko uczęszcza, o wydanie opinii nauczycieli lub specjalistów, informując o tym rodzica składającego wniosek.
Uzyskanie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej – na pisemny wniosek rodzica.
Publiczna szkoła podstawowa, w której obwodzie mieszka dziecko. Złożenie wniosku o odroczenie rozpoczęcia spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego do dyrektora publicznej szkoły podstawowej, w którego obwodzie mieszka dziecko; dołączenie do wniosku opinii z poradni psychologiczno-pedagogicznej, z której wynika potrzeba odroczenia. W przypadku dziecka z niepełnosprawnością – dołączenie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe ((Dz. U. z 2023 r. poz. 900, 1672, 1718 i 2005) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych)