poradnia psychologiczno-pedagogiczna w Mrągowie
wesołych świąt
Drodzy rodzice i opiekunowie, pamiętajcie !
- Mając na uwadze dobro Państwa dzieci i pracowników, dyrektor Poradni uprzejmie prosi o nieprzyprowadzanie do poradni przeziębionego, chorego dziecka na badania psychologiczne, pedagogiczne i logopedyczne oraz zajęcia terapeutyczne.
- W przypadku choroby dziecka i konieczności odwołania wizyty u specjalisty lub zgłoszenia nieobecności dziecka na zajęciach terapeutycznych prosimy o niezwłoczny telefoniczny kontakt z sekretariatem Poradni.
- Zgłoszenie nieobecności umożliwi przesunięcie terminu na w miarę możliwości jak najwcześniejszy wolny termin oraz umożliwienie wizyty u specjalisty osobom oczekującym.
- W trosce o bezpieczeństwo i zdrowie specjaliści mogą odmówić przyjęcia na diagnozę lub terapię osoby z objawami chorobowymi: katar, kaszel, podwyższona temperatura, itp.
Z ŻYCIA PORADNI-PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ W MRĄGOWIE
rodzicu ! warto wiedzieć !
spotkanie realizowane w ramach grupowej informacji zawodowej
W dniu 27.11.2024r. odbyło się spotkanie informacyjne w ramach grupowej informacji zawodowej poprowadzone przezdoradcę zawodowego Powiatowego Urzędu Pracy w Mrągowie p. Aleksandrę Spirydon we współpracy z p. dyrektor Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej w Mrągowie Anną Bogdanowicz pt. „RODZICU! WARTO WIEDZIEĆ”! Celem spotkania realizowanego w ramach grupowej informacji zawodowej było przedstawienie oferty pomocy dla dzieci i młodzieży z jakiej może skorzystać rodzic / opiekun prawny. Pani dyrektor opowiedziała o funkcjonowaniu poradni psychologiczno - pedagogicznej, rodzajach pism wydawanych przez poradnię, trendach w obecnej diagnozie oraz przebiegu badań pedagogiczno-psychologicznych. Czym dokładnie zajmuje się placówka w Mrągowie oraz kiedy warto się do niej udać i jakie działania podjąć, aby dziecko zostało przebadane?
rodzicu ! warto wiedzieć !
spotkanie realizowane w ramach grupowej informacji zawodowej
W dniu 27.11.2024r. odbyło się spotkanie informacyjne w ramach grupowej informacji zawodowej poprowadzone przez doradcę zawodowego Powiatowego Urzędu Pracy w Mrągowie p. Aleksandrę Spirydon we współpracy z p. dyrektor Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej w Mrągowie Anną Bogdanowicz pt. „RODZICU! WARTO WIEDZIEĆ”! Celem spotkania realizowanego w ramach grupowej informacji zawodowej było przedstawienie oferty pomocy dla dzieci i młodzieży z jakiej może skorzystać rodzic / opiekun prawny. Pani dyrektor opowiedziała o funkcjonowaniu poradni psychologiczno - pedagogicznej, rodzajach pism wydawanych przez poradnię, trendach w obecnej diagnozie oraz przebiegu badań pedagogiczno-psychologicznych. Czym dokładnie zajmuje się placówka w Mrągowie oraz kiedy warto się do niej udać i jakie działania podjąć, aby dziecko zostało przebadane?
Telefony zaufania oraz infolinia wsparcia dzieci i młodzieży oraz dorosłych, którzy potrzebują pomocy
Kampania informacyjna Departament Wychowania i Edukacji Włączającej.
Dzieci i młodzież w kryzysie psychicznym, które mają problemy w domu, w szkole, w tym w relacjach rówieśniczych, przy zapewnieniu anonimowości i pełnej dyskrecji, mogą skontaktować się ze specjalistami i otrzymać fachowe wsparcie w najtrudniejszych sytuacjach. W ramach działań telefonów/infolinii specjaliści świadczą również wsparcie osobom dorosłym, opiekunom i nauczycielom, którzy mają problemy z dorastającymi dziećmi. Załączone telefony gwarantują szybki dostęp do informacji i wsparcia, jak również podejmowanie interwencji w sprawach ważnych z punktu widzenia zdrowia psychicznego i bezpieczeństwa dzieci oraz młodzieży
fundacja itaka
Depresja u nastolatków zwana depresją młodzieńczą (według ogólnej definicji na podstawie DSM IV i ICD-10), to zaburzenie nastroju pojawiające się w okresie dorastania. Charakteryzuje się obniżonym nastrojem, niemożnością skoncentrowania się, nieregularnym snem, zmniejszonym lub zwiększonym apetytem, a także rozdrażnieniem, irytacją, rozkojarzeniem, często pobudzeniem psychoruchowym, brakiem zainteresowania codziennymi czynnościami, brakiem czerpania przyjemności z czegokolwiek, brakiem radości z życia, zmęczeniem, niskim poczuciem własnej wartości, izolowaniem się, poczuciem winy, samookaleczaniem, myślami o śmierci, myślami o samobójstwie, a nawet samymi próbami samobójczymi. Aby zdiagnozować depresję, co najmniej cztery z powyższych objawów muszą utrzymywać się przez minimum dwa tygodnie. Zwykle widoczne jest obniżenie poziomu funkcjonowania nastolatka, zwłaszcza w obszarze relacji z innymi oraz edukacji. Dodatkowo u nastolatków często mamy do czynienia z nasilonym drażliwym nastrojem lub objawami agresji. Charakterystyczne zjawiska związane z depresją młodych ludzi można ująć następująco: Uczucie straty to charakterystyczny stan młodego człowieka, powodujący jego depresyjne cierpienie. Strata związana z dorastaniem i utratą swojej pozycji dziecka, strata ważnej relacji, związku, strata przyjaciela i inne straty, które pojawiają się we wciąż zmieniającej się rzeczywistości nastolatka. Depresyjny nastrój to charakterystyczny nastrój w którym jest nastolatek: smutek, poczucie samotności, poczucie bezsensu i beznadziejności, apatia i zmęczenie. Może im towarzyszyć irytacja, lęk czy agresja. Zachowanie nastolatka w depresji różni się od zachowania jego dojrzewającego rówieśnika. Zwykle nastolatki w depresji są mało aktywni, leżą w łóżku, niechętnie wychodzą z domu, przestają dbać o wygląd, obserwuje się u nich spowolnienie ruchów: wolniej chodzą i mówią. Cechuje ich niechęć do wykonywania jakichkolwiek czynności, a czasem przeciwnie: są nieadekwatnie do sytuacji pobudzeni psychoruchowo. Relacje nastolatków z innymi osobami ulegają pogorszeniu, dotyczy to zarówno relacji z rodziną jak i z rówieśnikami. Nastolatki często mówią o swojej samotności i że ich nikt nie rozumie, ale też nie próbują być zrozumiani poprzez staranie się o nawiązywanie bliskich kontaktów. Nie potrafią ich nawiązać, czują się gorsi. Jeśli nastrój depresyjny się pogłębia, objawy również się zaostrzają. Następuje znaczna utrata energii, zniekształcenia w myśleniu szczególnie związane z poczuciem własnej wartości i poczuciem winy. Apetyt, rytm snu i czuwania dezorganizują się. Nastolatek albo cały czas śpi albo nie może spać, w obu sytuacjach zwykle jest stale zmęczony. Pojawiają się różnego rodzaju bóle, głowy, serca, brzucha. Również nastrój robi się coraz bardziej chwiejny, od całkowitego wycofania do drażliwości i zachowań agresywnych. Dodatkowo nastolatki tracą zainteresowanie związkami, bliskością, erotyką oraz seksem. Jeśli dodamy brak interwencji kogoś bliskiego lub specjalisty i depresja postępuje, pojawiają się myśli samobójcze, a nawet same takie próby. Czarne barwy – w taki sposób nastolatek z depresją widzi świat; gdyby miał go namalować użyłby tego właśnie koloru. Neguje wszystko i wszystkich, a przede wszystkim samego siebie. Nie wierzy w zmiany, w poprawę swojego samopoczucia, że przyszłość może być lepsza. Podważa swoją wartość, jest skoncentrowany na sobie poprzez negowanie siebie, swojego wyglądu, zdolności, relacji z innymi. Cierpi z powodu poczucia winy, że nie jest taki jaki powinien być, a jednocześnie w osobach najbliższych upatruje wrogości do siebie. Uważa, że świat jest wyłącznie nieprzyjazny. Tak skrajny sposób myślenia o sobie i otoczeniu może powodować urojeniowe postrzeganie świata. To dodatkowo budzi lęk, ponieważ wyostrza wszystko co negatywne, a to co pozytywne nie jest zauważane. Rośnie subiektywne poczucie zagrożenia związanego ze światem. Spada umiejętność koncentracji oraz płynnego przetwarzania informacji, dlatego młodzież z depresją zaczyna mieć prawie zawsze problemy w szkole oraz problemy z nauką. Młody człowiek staje się nadwrażliwy, a jego cierpienie narasta tym bardziej, że nie widzi on możliwości poprawy. Iwona Wasil Dyrektor Projektów Profilaktycznych Fundacji ITAKA
poradniane rady dla rodziców
wspierajmy nasze dzieci
Budowanie i wzmacnianie poczucia własnej wartości u dziecka to proces, który wymaga cierpliwości i zaangażowania. Poświęcaj czas swojemu dziecku: rozmawiaj z nim, baw się, czytaj mu bajki, czy po prostu okazuj zainteresowanie i swoją miłość. Kiedy jesteś blisko, pokazujesz dziecku, że akceptujesz je takim, jakie jest i że nie musi być perfekcyjne i we wszystkim najlepsze, by było wyjątkowe. Pamiętajcie, że bycie sobą jest ważniejsze od bycia doskonałym.
odroczenie obowiązku szkolnego
Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 r.ż.
1. W jakiej sytuacji odracza się spełnianie obowiązku szkolnego?
Odroczenie spełniania obowiązku szkolnego wskazane jest w sytuacji, kiedy dziecko nie osiągnęło tzw. gotowości szkolnej.
2. Gotowość szkolna to osiągnięcie przez dziecko odpowiedniego poziomu rozwoju, który pozwala na sprostanie wymaganiom ze strony szkoły, przystosowanie się do nowych warunków, osiąganie sukcesów edukacyjnych i nawiązywanie poprawnych relacji z rówieśnikami. Istotne są cztery sfery rozwoju:
– sfera umysłowa – zdolności w zakresie spostrzegania, zapamiętywania, rozumowania, wypowiadania się;
– sfera społeczna – umiejętność nawiązywania kontaktów z rówieśnikami i dorosłymi, podporządkowywania się regułom, zasadom, poczucie odpowiedzialności za swoje działania, samodzielność;
– sfera emocjonalna – umiejętność wyrażania i kontrolowania emocji, motywacja do pracy, odporność na stres i niepowodzenia, zdolność skupiania uwagi;
– sfera fizyczna – funkcjonowanie narządów zmysłu, sprawność ruchowa, sprawność manualna, odporność na zmęczenie i choroby, a także sprawność samoobsługowa.
W przypadku, gdy rozwój w poszczególnych sferach jest niższy, warto powtórzyć „zerówkę”. Dzięki temu zwiększamy szanse dziecka na: osiąganie sukcesów edukacyjnych na miarę jego możliwości, nawiązywanie prawidłowych relacji z rówieśnikami, odpowiednie reagowanie na stres i ewentualne niepowodzenia itd.
3. Na jaki czas można odroczyć rozpoczęcie spełniania obowiązku szkolnego?
Każdemu dziecku można odroczyć rozpoczęcie spełniania obowiązku szkolnego o jeden rok szkolny. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku dzieci niepełnosprawnych (posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane przez zespoły orzekające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych) – wówczas, jeśli jest to uzasadnione potrzebami dziecka, spełnianie obowiązku szkolnego odroczyć można do 9. roku życia.
4. W jaki sposób dokonać odroczenia rozpoczęcia spełniania obowiązku szkolnego?
Rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego odracza dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka. Dokonuje tego na wniosek rodziców.
Rodzice do wniosku muszą dołączyć opinię wydaną przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną, z której wynika potrzeba odroczenia spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego w danym roku szkolnym.
Do wniosku o odroczenie obowiązku szkolnego dziecku z niepełnosprawnością należy dołączyć – poza opinią z publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej – orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Ważne: opinia musi zostać wydana przez publiczną poradnię psychologiczną albo niepubliczną poradnię psychologiczną, założoną zgodnie z art. 168 oraz zatrudniającą pracowników posiadających kwalifikacje określone dla pracowników publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych (art. 38 ust. 4 ustawy Prawo oświatowe).
5.Kiedy złożyć wniosek?
Wniosek dotyczący odroczenia składa się w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat – nie później niż do dnia 31 sierpnia. Odroczenie dotyczy roku szkolnego, w którym dziecko ma rozpocząć spełnianie obowiązku szkolnego. W przypadku dziecka z niepełnosprawnością wniosek można złożyć ponownie w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 8 lat – nie później niż do 31 sierpnia.
6.Kolejność działań rodzica:
Poradnia psychologiczno-pedagogiczna:
– złożenie wniosku o przeprowadzenie badań diagnostycznych. Wniosek powinien zawierać uzasadnienie;
– dołączenie do wniosku posiadanej dokumentacji uzasadniającej wniosek, w szczególności wyniki obserwacji i badań psychologicznych, pedagogicznych, logopedycznych i lekarskich, a także opinię nauczyciela i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu lub szkole (dokumentacja ta stanowi istotny element w trakcie konstruowania trafnej diagnozy);
Ważne: W celu uzyskania informacji o problemach dydaktycznych i wychowawczych dziecka poradnia może zwrócić się do dyrektora odpowiednio przedszkola, szkoły, placówki, do której dziecko uczęszcza, o wydanie opinii nauczycieli lub specjalistów, informując o tym rodzica składającego wniosek.
Uzyskanie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej – na pisemny wniosek rodzica.
Publiczna szkoła podstawowa, w której obwodzie mieszka dziecko. Złożenie wniosku o odroczenie rozpoczęcia spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego do dyrektora publicznej szkoły podstawowej, w którego obwodzie mieszka dziecko; dołączenie do wniosku opinii z poradni psychologiczno-pedagogicznej, z której wynika potrzeba odroczenia. W przypadku dziecka z niepełnosprawnością – dołączenie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe ((Dz. U. z 2023 r. poz. 900, 1672, 1718 i 2005) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych)
wczesne wspomaganie rozwoju
- Wczesne wspomaganie rozwoju to kompleksowe, wyspecjalizowane działania mające na celu usprawnianie rozwoju psychoruchowego i społecznego dziecka od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole oraz wsparcie i pomoc jego Rodzinie. Zakres oddziaływań jest różny w zależności od zdiagnozowanych deficytów rozwojowych.
- Wczesne wspomaganie rozwoju krok, po kroku:
- Zajęciami wczesnego wspomagania rozwoju są objęte dzieci ze zdiagnozowaną niepełnosprawnością. Według prawa oświatowego dziecko niepełnosprawne to dziecko posiadające następującą diagnozę:
- dziecko niesłyszące lub słabosłyszące,
- dziecko niewidome lub słabowidzące,
- z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
- z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym,
- autyzmem, w tym Zespołem Aspergera.
- Jeżeli Rodzic jest zaniepokojony rozwojem swojego dziecka może zgłosić się do poradni w celu dokonania diagnozy specjalistycznej. Istotne jest także udanie się do lekarza specjalisty. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej oraz zaświadczenia lekarskiego poradnia na wniosek Rodzica lub Opiekuna prawnego wydaje opinię o potrzebę wczesnego wspomagania rozwoju. Rodzic udaje się z w/w dokumentem do placówki realizującej zajęcia w ramach WWR.
- Organizacja zajęć wczesnego wspomagania rozwoju dziecka odbywa się zgodnie z zapisami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 sierpnia 2017 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci (DZ.U. z 2017 r., poz. 1635) Specjaliści w oparciu o przedłożoną opinię odnośnie wczesnego wspomagania rozwoju ustalają harmonogram pracy z dzieckiem w celu wyrównania deficytów i harmonizowania
zajęcia w poradni
trening umiejętności społecznych
- (TUS), określany również jako metoda Goldsteina, jest oddziaływaniem terapeutycznym ukierunkowanym na poprawę funkcjonowania społecznego dzieci i nastolatków. Trening Umiejętności Społecznych przyjmuje formę regularnych zajęć grupowych, podczas których za pomocą różnorodnych form oddziaływania: ćwiczeń, rozmów, dyskusji, instrukcji, scenek rozwijane są umiejętności potrzebne do satysfakcjonującego funkcjonowania w społeczeństwie. Zajęcia odbywają się w kilkuosobowych grupach o stałym składzie, miejscu i czasie, co zapewnia poczucie przewidywalności i bezpieczeństwa. Proces terapeutyczny w obrębie jednej grupy trwa od kilku do kilkunastu miesięcy.
- Dla kogo przeznaczone są zajęcia Treningu Umiejętności Społecznych? Twórcy metody adresują zaproponowane przez siebie oddziaływania do dzieci w wieku 4-17 lat, borykających się z różnymi trudnościami w funkcjonowaniu społecznym: trudnościami w nawiązywaniu relacji, nieśmiałością, lękiem społecznym, zachowaniami impulsywnymi lub agresywnymi, gwałtownymi i nieadekwatnymi reakcjami na sytuacje społeczne, trudnościami w samoregulacji,
- trudnościami w adaptowaniu się do zmiennych sytuacji społecznych,
- trudnościami w dostosowaniu się do obowiązujących zasad, ich rozumieniu i respektowaniu,
- trudnościami w obronie własnych granic oraz szanowaniu granic innych ludzi.
- Rozpoczęcie zajęć grupowych poprzedzone jest indywidualną konsultacją, w czasie której terapeuta upewnia się, czy Trening Umiejętności Społecznych jest najlepszą formą pomocy dla konkretnego dziecka. W trakcie zajęć prowadzonych metodą TUS dzieci w bezpiecznych, zaaranżowanych sytuacjach uczą się, jak nawiązywać relacje, prosić o pomoc i jej udzielać, współpracować, wyrażać swoje potrzeby i dostrzegać potrzeby innych osób. Z tego powodu młodzi ludzie doświadczający niepowodzeń w radzeniu sobie w wyżej wymienionych obszarach, mogą odnieść z programu wymierne korzyści.
terapia ręki
